воскресенье, 14 декабря 2014 г.
Մի առավոտվա պատմություն
Ռուբենը օրացույցի թերթերը պատռում է այնքան մինջև լինում է կիրակի: Զարթուչիչի էլեմենտների լիցքավորում էլ վերջացել էր: Առտակը ՝ Ռուբենի մեծ եղբայրը առտնանում է և իմանում է թէ կիրակի է: Իսկ Ռուբենի և Առտակի ծնուղները զարթուցիչի պատճառով չեն արթնանում: Առտակը արագ շորերը հագնում է և իջնում բակ: Բակում Առտակը գոռալով կանչում է իր ընկերներին: Ոչ-ոք չի լսում նրան , դե որովհետև նրանք իրականում տանը չեին: Առտակն էլ մտածում է քնած են մնացել: Գնում է ընկերներից մեկի տուն, որ կանչի բակ: Նրա այդ ընկերոջ հայրը լինում է ջղային և քնկոտ: Երբ Առտակը դուռը ծեծում է, այս մարդը արագ ջղայինացած դուրս է գալիս և Առակի վրա բարկանում: Առտակը արագ փաղչում է: Նա լսում է դպրոցի զանգի ձայնը, սկզից զրամանում է, բայց հետո գլխի է ընկնում, որ պետք է դպրոց գնա: Նա արագ գնում է տուն, որ պայուսակը վերցնի: Նա իր ծնողներին արագ արթանցնում է, ամենինչ պատմում և արագ վազում դեպի դպրոց:
Подписаться на:
Комментарии к сообщению (Atom)
Комментариев нет:
Отправить комментарий